CHOROBY KRWI I NARZĄDÓW KRWIOTWÓRCZYCH CZĘŚĆ 2

Spostrzeżenia kliniczne dowodzą, że błędnica wiedzie bardzo często do zaburzeń cyklu miesięcznego, polegających na występowaniu skąpych lub rzadkich miesiączek (oligomenorrhoea). Niekiedy przychodzi do zupełnego zatrzymania się miesiączek (amenorrhoea secundaria), które wracają dopiero po powrocie kobiet do zdrowia. Zaburzenia cyklu miesięcznego w błędnicy są zjawiskiem tak pospolitym, że niektórzy badacze uważają je za objaw stały twierdząc, że tam, gdzie ich nie ma, nie ma także błędnicy. Twierdzenie to jest jednak zbyt ryzykowne, gdyż nie ulega wątpliwości, że w nielicznych przypadkach tego schorzenia miesiączki przebiegają prawidłowo, a nawet że mogą być obfite (chlorosis menorrkagica), Bolesne miesiączkowanie osób chorych na błędnicę zdarza się również bardzo często (około połowy chorych) nieco rzadziej występują u nich śluzowe uplawy.

Leczenie przypadków błędnicy polega na usuwaniu zaburzeń przewodu pokarmowego (przede wszystkim zaparcia stolca) i podawaniu drogą doustną żelaza i arszeniku. Wstrzymanie się od pracy, pobyt na świeżym powietrzu i lepsze odżywienie przyczyniają się w znacznym stopniu do poprawy ogólnego stanu zdrowia.

– b)Niedobarwliwa niedokrwistość pierwotna (anaemia hypochrotnica essentiałis), która występuje u kobiet dosyć często w okresie rozwoju i zwykle jeszcze przed pokwitaniem, staje się niekiedy przyczyną czynnościowych zaburzeń jajników, których następstwem bywa zatrzymanie się miesiączek lub skąpe miesiączkowanie. Czasami trafia się również osłabienie pociągu do płci męskiej. Obfite krwawienia miesiączkowe spostrzegane są o wiele rzadziej.