PLAZMIDY ODPORNOŚCI ANTYBIOTYCZNEJ

Coraz częstszym zjawiskiem jest występowanie kilku, a nawet kilkunastu różnych plazmidów oporności antybiotycznej równocześnie. Dochodzi do tego na drodze rekombinacji plazmidów R lub integracji genów z genem plazmidu, w wyniku czego mogą powstawać bardziej lub mniej trwałe plazmidy kompleksowe.

Mitsuhashi [15] stwierdził, że drobnoustroje z rodzaju Escherichia, Pseudomonas, Proteus, Salmonella, Shigella, Pasteureila, Klebsiella i Vibrio wykazują zdolność do koniugacji w obrębie własnego rodzaju, a także między rodzajami. Podczas koniugacji bakterie zawierające plazmid R mogą przekazać czynnik oporności komórkom wrażliwym. Ten sposób przekazywania oporności Mitsuhashi [14] nazwał „opornością zakaźną”.

Przekazywanie oporności wśród bakterii jelitowych zachodzi bez wątpienia w przewodzie pokarmowym ludzi i zwierząt.

W odróżnieniu od przekazywania oporności wśród bakterii z rodziny Enterobacteriaceae na zasadzie koniugacji, oporność pozachromosomal- na wśród gronkowców jest uzależniona od transdukcji plazmidów za pomocą tzw. fagów temperowanych.