Skuteczność szczepienia

Celem przekonania się o skuteczności szczepienia wykonujemy odczyny tuberkulinowe w 6—1-0 tygodniu po zaszczepieniu. Badania odczynów pos,z-czepiennych (odczynu tuberkulinowego) powtarzamy w 6, a następnie w 12 miesiącu życia.

Przeciw ws k a z ań do szczepień BCG praktycznie nie m a. Jedynie w razie stwierdzenia jakiejś ciężkiej choroby lub jeżeli dziecko uległo już zakażeniu gruźliczemu, wstrzymujemy się od szczepienia. Jeżeli dziecko pochodzi ze środowiska gruźliczego, wówczas, aby zabezpieczyć je po zaszczepieniu przed zakażeniem prątkami zjadliwymi, zanim zdąży się wytworzyć alergia, należy je na okres

– 6— 8 tygodni odizolować od osoby Ryc. 181. Odczyn miejscowy po śród- chorej na gruźlicę. skórnym szczepieniu BCG. Chcąc zaszczepić dzieci starsze, na leży przedtem przekonać się, czy nie uległy one zakażeniu. W tym celu wykonujemy odczyn tuberkulinowy (plastrowy, a w razie wyniku ujemnego odczyn Mantoux 1 : 1-0-0-0) i szczepimy, gdy jest ujemny. Szczepienie dzieci z dodatnim odczynem tuberkulinowym nie jest w żadnym razie szkodliwe, lecz niepotrzebne, gdyż u tych dzieci istnieje już, albo pojawiła się po pokonaniu zakażenia, odporność naturalna. Celem utrzymania odporności aż do okresu najtrudniejszego dla dziecka, to jest do okresu pokwitania, powinno się szczepić powtórnie (rewakcynacja) i to w 2, 4, 7, 12 i 18 roku życia.