Wady rozwojowe macicy

Jeśli, jak to zwykle bywa, nadmiernemu przodozgięciu macicy towarzyszy wrodzony jej niedorozwój, należy stosować energiczne leczenie hormonami płciowymi, a więc przede wszystkim ciałami rujopędnymi, aby spowodować następowy rozwój macicy. Im wcześniej będzie zastosowane leczenie, tym lepszych można się spodziewać wyników. Niezależnie od leczenia hormonalnego wskazane jest leczenie miejscowe, które polega na rozszerzeniu kanału szyjki i równoczesnym wyrównaniu nadmiernego zagięcia trzonu macicy w stosunku do niej. Jakkolwiek wyniki uzyskane leczeniem mechanicznym (dilatatio ceroicis) są tylko przejściowe, stwierdzono jednak zajścia w ciążę po tym zabiegu i trwałe wyleczenie. W przypadku nabytego przodozgięcia macicy dobre wyniki daje również stosowanie diatermii, kąpieli i okładów borowinowych.

Niekiedy nadmiernemu przodozgięciu macicy towarzyszy niepłodność. I ten objaw jest także znamienny dla wad rozwojowych macicy (hypoplasia), które) w wielu przypadkach są istotną przyczyną powstania nadmiernego przodozgięcia macicy. W schorzeniach tego rodzaju stosowano swego czasu leczenie operacyjne. Metodą, która jeszcze i dziś ma swoich zwolenników, jest rozcięcie ujścia zewnętrznego kanału szyjki macicy, stosowane równocześnie z rozszerzeniem kanału (discisio cervicis modo-Rosner, ryc. 151 a i b). Zabieg ten dla leczenia nadmiernego przodozgięcia macicy nie ma żadnego znaczenia, a stosowano go przez dłuższy czas w klinice krakowskiej w przypadkach niepłodności kobiecej z powodu niedorozwoju macicy „wąskości“ ujścia zewnętrznego kanału jej szyjki.