ZASTOSOWANIE LBA W NERWICACH LĘKOWYCH

Objawy kliniczne składające się na obraz nerwic lękowych mają naturę zarówno autonomiczno-somatyczną, psychiczną, jak behawioralną. Ze względu na to chorzy z nerwicą lękową trafiają do lekarzy wszystkich specjalności. Po raz pierwszy zauważono decydującą poprawę u chorych z nerwicą lękową, którym podawano pronetalol z powodu choroby niedokrwiennej serca [964], Dalsze badania nad wpływem LBA na stany lękowe prowadził Suzman [965] na dużej grupie 513 chorych, u których propranolol stosowano w okresie od kilku dni do ponad 10 lat, w dawkach od 40 do 320 mg/dobę. W przypadkach ciężkich zwiększano dawkę nawet t do 1200 mg/dobę. Zasada leczenia polegała na osiągnięciu wysokiego stopnia blokady (5-adrenergicznej za pomocą testu opartego na zniesieniu orto- statycznego oraz hiperwentylacyjnego częstoskurczu. Najwcześniej i najczęściej uzyskiwano poprawę w zakresie objawów autonomiczno-soma- tycznych, jak ogólne osłabienie i zmęczenie, słabość mięśni i drżenie kończyn, palpitacje serca, bóle głowy i mięśni szkieletowych, objawy ze strony przewodu pokarmowego i układu moczowo-płciowego, obrzęki nóg, erytromelalgie. Z objawów psychicznych – depresje ustępowały tylko w 50% przypadków, a pozostałym chorym dodawano jeszcze niewielkie dawki leków przeciwdepresyjnych. Trwała poprawa objawów klinicznych utrzymywała się nawet po zmniejszeniu dawek, jak również po odstawieniu leku.