Odprowadzenie macicy – ciąg dalszy

– 3ęhwyt. Na tym etapie posługujemy się przede wszystkim spoczywającą na powłokach ręką, której rola dotąd była nieznaczna. Zachodzi ona teraz poza tylną ścianę macicy. Znajdujące się w pochwie palce drugiej ręki przenoszą się do sklepienia przedniego i odpychają część pochwową ku tyłowi.

– 4chwyt. Palce ręki znajdującej się w pochwie odpychają silnie część pochwową ku tyłowi, podczas gdy ręka zewnętrzna przechyla trzon ku przodowi.

Ręce dokonujące odprowadzenia (a także badania) muszą być zwrócone do siebie dłońmi, tak aby możliwe było uchwycenie pomiędzy nie macicy. Palce ręki prawej, których opuszki są zwrócone ku trzonowi macicy, wywierają na niego ucisk stały, starając się podnieść trzon jak najwyżej ku górze. Ma to szczególne znaczenie, zwłaszcza w przypadkach znacznego obniżenia się macicy.

Nie można próbować odprowadzenia macicy ku przodowi bez ostatecznego jej uniesienia ku górze. Zbyt wczesne przystąpienie do działania ręką lewą przez powioki brzuszne, kiedy nie ma jeszcze warunków do zgięcia macicy ku przodowi, pobudza kobietę do odruchowego parcia, co udaremnia wysiłki lekarza.

Odprowadzenia macicy tyłozgiętej można dokonać także za pomocą kulo- ciągu (Kiistner). Narzędziem tym chwytamy przednią wargę części pochwowej i pociągamy ją silnie ku dołowi i tyłowi, a więc w kierunku wejścia do pochwy. Po tym wprowadzonymi do tylnego sklepienia pochwy palcami ręki prawej przesuwamy ku przodowi obniżony wskutek pociągania przez kulociąg trzon macicy, podczas gdy część pochwową spychamy kulociągiem ku tyłowi i ku górze. Trzon macicy zajmie wtedy położenie prawidłowe, jeżeli mamy do czynienia z tyłozgięciem wolnym.