PRZECIWWSKAZANIA DO STOSOWANIA ANDROGENÓW

Przeciwwskazaniem do leczenia androgenami jest rak gruczołu krokowego. Łagodny rozrost gruczołu krokowego nie jest teoretycznie przeciwwskazaniem do podawania androgenów, z tym, że u mężczyzn po 50 roku życia gruczoł ten wykazuje nadmierną wrażliwość na androgeny w związku z ich naturalnym deficytem. W tym okresie należy stosować preparaty o krótkim okresie działania, jak propionian testosteronu. Umożliwia to szybkie i efektywne wycofanie się z leczenia.

Zaburzenia czynności wątroby pojawiają się przy stosowaniu preparatów zawierających grupę metylową i przy stosowaniu fluoksymeste- ronu. Wywołuje to przemijającą cholestazę, czasem z żółtaczką. Objawy szybko ustępują po zaprzestaniu leczenia.

Innym niezamierzonym wynikiem leczenia może być znaczne zwiększenie wskaźnika hematokrytu jako skutek pobudzenia erytropoezy. Pojawia się to głównie w czasie leczenia chorych z eunuchoidyzmem. Należy zmniejszyć dawkę androgenu. Może pojawić się także podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi jako wynik zatrzymania soli (NaCl). Jest to również wskazaniem do zmniejszenia dawki preparatu. Ginekomastia może rozwinąć się jako wynik nadmiaru substratu do powstawania estrogenów.