Torbielak surowiczy brodawczakowaty

Cechą znamienną gruczolako-torbielaka surowiczego jest skłonność do wytwarzania brodawczakowatych wyniosłości na wewnętrznej ścianie torbieli. Wyścielający ją nabłonek jest niski i ma rzęski. Jądra jego komórek są duże i leżą w środku, a nie u podstawy (odtóżnia je to od komórek kubkowych, tworzących wyściólkę zwyczajnej torbieli surowiczej jajnika). Nabłonek ten ma mniejszą zdolność wydzielniczą niż nabłonek torbielaków śluzowych (pseudomucynowyeh), wskutek czego rosną one wolniej niż gruczolako- torbielaki pseudomucynowe.

Torbielako-gruczolaki surowicze brodawczakowate są z reguły wie- lokomorowe, ale wskutek zanikania przegród dzielących poszczególne komory mogą występować jako guzy jednokomorowe. W pokaźnym odsetku przypadków rozwijają się rów- Ryc. 338. Cystadenoma serosum papillart. Brodawcza- nocześnie w obu jajnikach. Czasami kowate wyrośle surowiczego torbielaka nie tylko wytworzą się między blaszkami więzadła pełniają całkowicie wnętrze jego, ale przenikają

', ..,..i przez ścianę guza {wg 'V. Frangue’go). szerokiego 1 wówczas me mają szy-' 6- ta/ puly. Zawartość ich jest jasna, surowicza, niekiedy mętna wskutek domieszki leukocytów i oddzielonych komórek nabłonkowych, nie zawiera w ogóle pseudomu- cyny, lecz tylko niewielkie ilości białka.

Ściana gruczolako-torbielaka surowiczego jest cienka. Wewnętrzna jej powierzchnia może być gładka, ale o wiele częściej występują na niej brodawczakowatc wyniosłości i guzki, które nadają jej charakterystyczny wygląd.