CZYNNOŚCI SEKSUALNE CZŁOWIEKA

Tu dotykamy problemu fundamentalnego dla właściwego ujęcia takich spraw, jak czynności seksualne człowieka. Z punktu widzenia obiektywnych wartości dla egzystencji jednostki jej czynności seksualne na pewno nie są problemem centralnym. Jeśli się nim stają, jest to wyrazem określonej patologii, fałszującej hierarchię wartości życiowych. Sam fakt jednak, że może tak się dziać, wystarcza, aby uznać problem za istotny. Dodajmy tu, że wybór problemu badań nie musi być uzasadniony wartością problemu per se. Są problemy, które mają wartość polegającą na tym, że skupiają w sobie całość wątków funkcjonowania człowieka i przy okazji ich analizy ujawniają się wyjątkowo wyraźnie ich powiązania, funkcja, sposób bycia. Czynności seksualne człowieka są powiązane sprawczo z działalnością określonych gruczołów dokrew- nych, ośrodków „popędowych” zlokalizowanych w mózgu, z właściwą funkcją układu wegetatywnego, sprawnością fizyczną ustroju, ale też jako akt społeczny są ściśle powiązane z interakcją partnerów, są obciążone znaczną liczbą nakazów i zakazów kulturowych, mogą być przejawem władania inną osobą, aktem kontestacji i oportunizmu, mogą stanowić przyjemność samą w sobie, zapewftiając ulgę fizyczną, mogą też stanowić obciążenie psychiczne. Złożoność mechanizmów aktu seksualnego powoduje, że jego wystąpienie, przebieg, następstwa zależą od wielu bardzo subtelnych, trudno uchwytnych sygnałów świata zewnętrznego i ich harmonii z efektami doświadczeń człowieka. Akt seksualny może też realizować się na przekór sytuacji zewnętrznej, z dziką gwałtownością, jako nie dający się niczym regulować z zewnątrz biologiczny akt kopulacji. W jednych wypadkach powodzenie czynności seksualnej jest uzależnione od wzajemnej miłości partnerów, ich chęci dawania sobie siebie i dojrzałości do tego dawania. W innych wypadkach powodzenie występuje, mimo że akt seksualny jest wynikiem gwałtu i egoistycznego, prymitywnego okrucieństwa.