Dawka octanu dezoksykortykosteronu

Przełom nadnerczowy, czyli ostra niewydolność kory nadnerczy, stanowi bezpośrednie zagrożenie życia i wrymaga szybkiej pomocy leczniczej. We wczesnej fazie, określanej jako zagrażający przełom nadnerczowy, charakteryzującej się postępującym osłabieniem, mdłościami, bólami mięśniowo-kostnymi, wstrzyknięcie dożylne 100 mg hemibursztynianu hydrokortyzonu może zapobiec dalszym burzliwym objawom. W rozwiniętym w pełni przełomie, z wymiotami, tachykardią i spadkiem ciśnienia krwi, niekiedy do nieoznaczalnego, konieczne jest podawanie dożylne ponawianych dawek hemibursztynianu hydrokortyzonu i odpowiedniej ilości płynów z dostateczną zawartością sodu. Jeżeli ciśnienie krwi jest nieoznaczalne, to pierwszą dawkę 100 mg hemibursztynianu hydrokortyzonu podaje się we wstrzyknięciu bezpośrednim strzykawką, w ciągu 3-5 min. Następnie rozpoczyna się dożylny wlew kroplowy 5% albo 10% roztworu glukozy z dodatkiem 10% roztworu NaCl, dodając hydro- kortyzon w dawce 100 mg do 500 ml płynu. Ogólna dawka hydrokortyzonu podanego dożylnie w ciągu pierwszej doby wynosi 300-600 mg.

Uzupełnieniem preparatu dożylnego są wstrzyknięcia domięśniowe hemibursztynianu hydrokortyzonu w dawce 50 mg co 6-8 h. Dawka octanu dezoksykortykosteronu we wstrzyknięciu domięśniowym nie przekracza zwykle 10 mg. Objętość płynów wprowadzonych dożylnie wynosi 1500- -4500 ml, w zależności od stopnia utraty płynów w czasie wymiotów, stanu wydolności nerek i układu krążenia. Zawartość NaCl wynosi 3,5- -10,5 g, co odpowiada 150-450 mmol jonów Na+. W przypadku hipo- wolemii może być konieczne przetoczenie dekstranu.