Występowanie objawów „wypadowych“ po wytrzebieniu promieniami Roentgena uzależnione jest również od tego, czy nastąpiło zupełne zniszczenie utkania jajników, czy też tylko wybitne upośledzenie ich jako narządów dokrewnych. Zastosowanie dawki nieco mniejszej niż 35% dawki skórnej sprawia, że objawy wypadowe są znacznie mniej uwydatnione. Dawki 30-40% dawki skórnej nie wpływają również na popęd płciowy (libido) i orgasmus, które zależne są zresztą głównie od psychiki pacjentki.
Napromienianie narządów krwiotwórczych (szpik kostny, śledziona) promieniami Roentgena wpływa szkodliwie na zachowanie się składników krwi, następuje (Cztery pola naświetlania -ryc. schematyczna) bowiem rozpad limfocytów, a zmniejsza się ilość leukocytów i erytrocytów. Z tych względów napromienianie osób wykrwawionych nie jest wskazane. Wspomniane zmiany są przejściowe i ustępują po 5-6 dniach. W każdym jednak razie rentgeno- terapii u osób mających mniej niż 2000 leukocytów w 1 mm sześciennym stosować nie należy.
Przeciwwskazane jest napromienianie kobiet ciężarnych, gdyż promienie X mogą wywrzeć szkodliwy wpływ na rozwijający się w macicy płód. Powstanie wad rozwojowych (zaburzenia wzroku, rozszczepienia podniebienia, zajęcza warga itp.) u płodów matek, leczonych promieniami Roentgena można tłumaczyć w rozmaity sposób. Większość badaczy jest dziś zdania, że powstają one na tle uszkodzenia jaja w dojrzewającym pęcherzyku Graafa kobiet leczonych promieniami X, które zaszły w ciążę dopiero po napromienianiu.
Leave a reply