RUTYNOWE ZASTOSOWANIE METOD AKTYWACJI METABOLICZNEJ – KONTYNUACJA
Pomimo bardzo dużej zbieżności wyników badań zdolności do indukcji mutacji po uprzedniej aktywacji metabolicznej i właściwości kancerogennych u zwierząt doświadczalnych (sięgającej 90%) laboratoryjne testy przesiewowe nie mogą stanowić wystarczająco pewnego dowodu działania kancerogennego lub jego braku in vivo. Wynika to m.in. stąd, że:
– 1) za pomocą opisanych testów nie można identyfikować substancji lub czynników o działaniu promocyjnym istnieją jednak wystarczające podstawy do opracowania testów dla tego typu działania,
– 2) testy laboratoryjne nie umożliwiają pełnego odtworzenia specyfiki metabolizmu kancerogenu in vitro, a także nie dostarczają informacji
– 0 właściwościach kumulacji i wydalania kancerogenów, które mogą mieć krytycznie ważne znaczenie nie tylko w określaniu lokalizacji, ale
– 1 w ujawnieniu takiego działania in vivo.
Dość znaczna liczba spośród ok. 2000 związków chemicznych zidentyfikowanych do 1980 T. jako kancerogeny, głównie w badaniach na zwierzętach doświadczalnych, należy do jednej z kilkunastu grup związków o zbliżonej budowie chemicznej. Właściwości kancerogenne wykazują np. związki alkilujące, nitrozoaminy, uretan i jego pochodne, węglowodory aromatyczne lub heterocykliczne, niektóre aminy aromatyczne, barwniki azowe, afiatoksyny.
Dodaj komentarz