Aktywność seksualna partnerska

W czasie silnego podniecenia seksualnego, zwłaszcza w przedłużonej fazie plateau lub fazie orgazmu, dochodzi do obniżenia się wrażliwości receptorów wzrokowych. Bywa, że dochodzi do rozpoznawania przedmiotów jedynie takich, które leżą na wprost oczu, co świadczy o znacznym zwężeniu pola widzenia. Czasem zdolność widzenia zostaje całkowicie zniesiona. W czasie podniecenia seksualnego może też dochodzić do rozszerzenia się lub zwężenia źrenic. Reakcje te nie są specyficzne, gdyż zachodzą także w przebiegu innego rodzaju napięć emocjonalnych,

U niektórych zwierząt, na przykład u ptaków, promienie słoneczne mogą przenikać cienkie kości czaszki oraz wpływać bezpośrednio na podwzgórze (Orthner, 1976). U człowieka światło wpływa na reakcje seksualne jedynie na drodze pobudzenia receptorów wzrokowych. Tyflo- logia5 dostarcza nam nielicznych wskazówek świadczących o tym, jaki jest wpływ wzroku na seksualność człowieka. Jeszcze mniej wiemy o tym, jaki jest wpływ na seksualność całkowitego braku bodźców wzrokowych. Z badań pilotażowych, jakie przeprowadziliśmy wspólnie z Irminą Petryką, Klarysą Orłowską, Wiesławem Sokolukiem oraz Zbigniewem Jabłońskim (Imieliński, 1978) wśród 50 ludzi niewidomych wynika, że aktywność autoseksualna niewidomych w zasadzie nie wiele się różni od spotykanej wśród ludzi widzących. Wyobrażenia towarzyszące masturbacji zbudowane są według modeli wzrokowych, zwłaszcza u ociemniałych w późniejszym okresie życia, natomiast u niewidomych od urodzenia zbudowane są według modeli dotykowych (wyobrażenie, że ręka dotykająca narządu płciowego jest ręką osoby odmiennej płci), a rzadziej według modeli słuchowych (przypominanie sobie głosu osoby, która wzbudzała podniecenie seksualne).

Aktywność seksualna partnerska wykazuje pewne odmienności w porównaniu z ludźmi widzącymi. Różnice polegają na tym, że wśród niewidomych spotyka się wyraźną niechęć do poszukiwania jakichkolwiek odmian w zakresie techniki kontaktu seksualnego, do zmian stereotypu odbywanych stosunków płciowych oraz do poszukiwania urozmaicenia. Sprawia to wrażenie, że mimo upływu dłuższego czasu nie obniża się zainteresowanie seksualne stałym partnerem oraz w słabszym stopniu narastają mechanizmy zobojętnienia lub zniechęcenia seksualnego, wyraźnie zaznaczającego się u pewnego odsetka ludzi widzących. Warto podkreślić, że u niewidomych zaangażowanie uczuciowe i uświadomienie procesów uczuciowych rozwijało się zazwyczaj w trakcie współży-