Doświadczalnie ustalono również, że estrogeny podawane w okresie krytycznym nie mają feminizującego wpływu na osobniki genetycznie męskie oraz że mogą interferować nawet z normalnym rozwojem żeńskim u osobników genetycznie żeńskich (Feder, 1967 Whalen, Nadler, 1963). Estrogeny i androgeny nie odgrywają więc identycznej ani dopełniającej roli w procesie różnicowania płciowego: zróżnicowanie w kierunku męskim odbywa się pod wpływem androgenów, podczas gdy zróżnicowanie w kierunku żeńskim nie jest wynikiem obecności estrogenów, lecz nieobecności androgenów.
Badania wielu autorów wykazały, że zwierzęta wykastrowane w okre- nie neonatalnym mogą później przejawiać zarówno męski, jak i żeński typ zachowania płciowego. Wydaje się więc, że obecność hormonów męskich jest konieczna w okresie płodowym lub noworodkowym do zniesienia wpływu ośrodków nerwowych, kierujących żeńskim zachowaniem seksualnym. Jeżeli szczur-samiec jest wykastrowany w chwili urodzenia, to w okresie dojrzałości jego zachowanie będzie zmieniało się zależnie od tego, jakie hormony zostaną mu podane jeżeli w okresie dojrzałości podamy estrogeny i progesteron, to będzie on demonstrował zachowanie żeńskie, jeśli natomiast podamy testosteron – to będzie on pokrywał samicę.
Leave a reply