Guzy tkanek miękkich

Z guzów tkanek miękkich najczęściej zdarzają się: mięsaki z mięśni poprzecznie prążkowanych i potworniaki.

Mięsak z mięśni poprzecznie prążkowanych (rhabdomyosaicoma) rozwija się przeważnie w mięśniach szkieletowych, w postaci szybko rosnącego, naciekającego otoczenie guza o niejednolitej spoistości. Cechuje go duża złośliwość miejscowa niszczy tkanki otaczające, a po operacyjnym usunięciu szybko daje nawroty. Odległe przerzuty są rzadkie. Poza mięśniami szkieletowymi może rozwijać się w pęcherzu moczowym, w pochwie, w gruczole krokowym i powrózku nasiennym.

Leczenie polega na szerokim, operacyjnym usunięciu guza. Guz nie jest promienioczuły.

Potworniaki (teratomata) pochodzą z zawiązków tkanek embrionalnych wielorako się różnicujących. We wszystkich potworniakach stwierdza się elementy ektodermalne, w 93% potworniakach — mezodermalne, a w 73% — entodermalne. Niekiedy w obrębie guza obecne są czynne komórki gruczołów dokrewnych, co może wywoływać zaburzenia endokrynologiczne. Potworniaki umiejscowiają się najczęściej w okolicy krzyżowej i krzyżowo-ogonowej. Zwykle stwierdza się je wtedy już w okresie noworodkowym, w postaci miękkich guzów, pokrytych zdrową skórą. Potworniaki rozwijać się mogą również pozaotrzewnowo, w okolicy szyi, w gardle, w śródpiersiu, w czaszce, w jądrach i jajnikach. Bywają potworniaki łagodne i bardzo złośliwe (teratoma malignum), dające przerzuty do płuc, węzłów chłonnych i kości.

Możliwe jest tylko leczenie operacyjne, gdyż guz jest mało czuły na napromienianie.