Innym lekiem o zbliżonych do ideału właściwościach farmakokinetycz- nych dla LBA jest pindolol [962], który podobnie jak sotaloi może być w razie potrzeby stosowany tylko raz dziennie, wchłania się dobrze z jelit, ulega nieznacznemu metabolizmowi podczas pierwszego pasażu przez wątrobę, bezwzględna dostępność biologiczna jest większa niż 80%, nieznacznie wiąże się z białkami osocza i ma zrównoważony kłirens między wątrobą a nerką. Meir [692] oprócz tych pozytywnych cech farmakokine- tycznych dla LBA wymienia ich w sumie 12. Te 12 kryteriów jest spełniane przez pindolol, 11 z nich spełnia sotaloi, a propranolol i alprenolol spełniają jedynie 3 spośród kryteriów farmakokinetycznych dla idealnego LBA.
Szczególnie korzystną cechą pindololu jest fakt, że jego wydalanie z ustroju przebiega równolegle dwoma drogami: przez nerki (40%) i przez wątrobę (60%). W związku z tą właściwością zarówno u chorych z niewydolnością nerek, jest również u chorych z zaburzoną czynnością wątroby istnieje alternatywna droga wydalania i nie zachodzi niebezpieczeństwo zatrucia (ryc, 25).
Inaczej rzecz się ma np. z atenololem, którego okres póitrwania u chorych z niewydolnymi nerkami może przedłużyć sir 6-krotnie (atenolol
Właściwości farmakokinetyczne LBA w równym stopniu, jak ich profil działania farmakologicznego, wpływają na przydatność kliniczną LBA.
Nie dla wszystkich LBA została opracowana ich farmakokinetyka. Dla LBA często stosowanych w klinice dokładne wiadomości o ich właściwościach farmakokinetycznych można znaleźć w licznych pracach [343, 692, 830, 895, 963],
Leki 3-adrenolityczne interferują z działaniem wielu środków farmakologicznych. W tabeli 7 przedstawiono dane o interakcji LBA z innymi lekami, opracowane na podstawie piśmiennictwa [231, 303, 371, 397, 500, 762].
Leave a reply