Wydaje się, że szczególnie łatwo pojawiają się ograniczenia w menta- lizacji potrzeby seksualnej w tych wszystkich reakcjach międzyosob- niczych, które zgodnie z normami współżycia społecznego niejako z góry określone są jako pozbawione elementów seksualnych (np. w związku z tabu kazirodztwa, społecznie uzasadnionym zakazem kontaktów seksualnych z nieletnimi, etyką zawodową itp.). Poziom uzyskanej mentali- zacji jest też niewątpliwie cechą indywidualną, związaną ze sprawnością intelektualną oraz z ogólnym poziomem samoświadomości. Istnieją ludzie, którzy nawiązują kontakty erotyczne (a raczej pseudoerotyczne) z przyzwyczajenia lub na skutek określonych nacisków psychologicznych czy społecznych, nie uświadamiając sobie w pełni faktu, że ich potrzeba seksualna sensu stricto jest słaba lub wygasła. W odniesieniu do sytuacji towarzyszącej współżyciu zjawisko to polega na tym, że niektórzy ludzie nie uświadamiają sobie, jakie bodźce skutecznie hamują u nich rozwój podniecenia seksualnego. Tak więc niepowodzenia w życiu seksualnym mogą być związane z brakiem uświadomienia sobie zarówno tego, co pomaga uzyskać wysoki poziom satysfakcji, jak i tego, co przeszkadza, zakłóca lub utrudnia rozwój przeżyć. Osoby charakteryzujące się słabą mentalizacją mają najczęściej po prostu fałszywe wyobrażenie o własnej potrzebie seksualnej i efektywnym jej zaspokajaniu.
Leave a reply