Stenoza lędźwiowa

Uwaga! Stenoza lędźwiowa jest z reguły chorobą korzenia Ls, przeto rutynową operacją w tym przypadku jest obustronna laminektomia na poziomie L5 z przyśrodkową facetektomią na poziomie L4- Ls oraz Ls-Sr

Ważne znaczenie dla wyniku operacji ma zapobieżenie utworzeniu się w ranie krwiaka oraz powstaniu zrostów korzenia i opony z mięśniami. Dlatego przed zamknięciem rany należy naczynia wewnątrzkręgowe skoagulować diatermią bipolarną, a krwawienie zewnętrzne zatamować przyżeganiem i woskiem.

W celu uchronienia przed zrostami można układać małe przeszczepy tkanki tłuszczowej bocznie od korzeni, izolując je w ten sposób od styku z boczną ścianą kanału kręgowego. Przeszczepy większe (lub jeden odpowiedniej długości) układa się nad oponą twardą w celu zapobiegnięcia jej zrostom z mięśniami okołokręgosłu- powymi. Przeszczep utrzymuje się na miejscu za pomocą paska Gelfoamu. Ranę drenuje się dwoma polietylenowymi drenami i podłącza je do ssaka (jeden dren umieszcza się pomiędzy m. erector spinae, drugi zaś głęboko pod skórą).

Głęboką i powierzchowną warstwę mięśni zszywa się szczelnie. Po założeniu szwów i na tkankę tłuszczową podskórną skórę zszywa się szwem śródskórnym, wchłanialnym lub drutem.

Wolne przeszczepy tkanki tłuszczowej uzyskuje się czy to z tłuszczu podskórnego na brzegach cięcia skórnego, czy z dodatkowego dostępu z okolicy grzebienia kości biodrowej.

Nieocenione usługi oddaje bipolarna diatermia oraz powiększające szkła. Stenozy wrodzone charakteryzują się obejmowaniem kilku segmentów kręgosłupa, dlatego też odbarczenie rdzenia musi być bardziej rozległe. Odbarcza się do momentu stwierdzania wystarczającej przestrzeni dla zawartości kanału kręgowego .

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>