Kalendarz wpisów
Marzec 2024
P W Ś C P S N
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
  • Dentysta NFZ w Pyrzycach jest niejeden
    W gabinetach dentystycznych pracuje wiele osób. Są one solidne, dokładne i dbają o pacjentów. Dentysta ma do pomocy asystentkę stomatologiczną, która jest jego nieocenionym wsparciem. Dzisiaj dentystów jest wielu, mają oni cenne rzeczy do zaoferowania, są solidni, rzetelni, pracują na rzecz pacjentów. Na pewno warto o takie usługi dbać. Dentyści mają wiele pracy, są pracowici, […]
    admin - 5 maja 2018
  • Układ oddechowy
    Układ oddechowy jest bardzo rzadko siedzibą pierwotnych nowotworów u dzieci (1% wszystkich guzów). Dla porównania należy tutaj dodać, że między 5-0—59 rokiem życia guzy układu oddechowego stanowią aż 3-0% wszystkich nowotworów.
    admin - 21 września 2017

Znaczenie kiły w położnictwie

Znaczenie kiły w położnictwie jest bardzo duże. Wprawdzie kobiety cierpiące na kiłę są bardzo często płodne, lecz schorzenie to wpływa na płód w najwyższym stopniu niekorzystnie. Wypowiadany dawniej sąd, jakoby kiła była częstą przyczyną poronień, nie odpowiada prawdzie. Jeżeli chore na kiłę kobiety ronią, jest to następstwem przyczyn nie mających z kiłą nic wspólnego. Nie ulega natomiast wątpliwości, że kiła jest najczęstszym powodem śmierci płodu w drugiej połowie ciąży, głównie w miesiącach, kiedy jest on już zdolny do życia. Bardzo pokaźny odsetek dzieci przedwcześnie i martwo urodzonych wykazuje znamiona kiły. Dzieci matek chorych na kiłę, urodzone w terminie i żywe (według A. Czyżfiwicza ztLdwie 15%), robią nieraz wrażenie zdrowych, objawy kiły występują u nich jednak przeważnie do sześciu miesięcy.

Niekorzystny wpływ kiły na potomstwo może utrzymywać się przez szereg lat, jeżeli matka nie zostanie poddana swoistemu leczeniu. Badanie mikroskopowe wykazuje w takich przypadkach krętki blade w łożysku, w błonach płodowych, w sznurze pępowinowym lub wnętrznościach płodu (wątroba).

Leczenie kiły rozpoczyna się jak najwcześniej po ustaleniu rozpoznania na podstawie badań mikroskopowych (wykrycie krętków bladych), odczynów swoistych (Wassermanna, Meinickego, Kahna itd.) oraz objawów klinicznych. Polega ono na stosowaniu „swoistych“ leków przeciwkiłowych, które wymienić by należało w kolejności historycznej: rtęć, bizmut, neosalwarsan, jod, a ostatnio najsilniejszy z nich – penicylina.'

Rtęć stosowana jest obecnie rzadziej w leczeniu, gdyż jako trucizna działająca na cały ustrój może wywołać szereg objawów ubocznych, rp. obrzęk i owrzodzenia dziąseł, nieżyty jelit, schorzenia nerek, zapalenie spojówek, wysypki skórne itd.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *