PREDYSPOZYCJA DO ZAKAŻEŃ GRZYBICZYCH
Estrogeny powodują zatrzymywanie jonów sodowych. Cykliczne zwiększenie masy ciała i obrzęki obserwuje się często w metodzie sekwencyjnej, ale można je spostrzec także w metodzie złożonej, jeśli stosuje się preparaty z przewagą składnika estrogennego. Nieprawidłowości w metabolizmie wody i elektrolitów są, jak się przyjmuje, powodem takich objawów, jak: bóle głowy, przyrost masy ciała, nadciśnienie.
PRZECIWWSKAZANIA DO STOSOWANIA ANDROGENÓW
Przeciwwskazaniem do leczenia androgenami jest rak gruczołu krokowego. Łagodny rozrost gruczołu krokowego nie jest teoretycznie przeciwwskazaniem do podawania androgenów, z tym, że u mężczyzn po 50 roku życia gruczoł ten wykazuje nadmierną wrażliwość na androgeny w związku z ich naturalnym deficytem. W tym okresie należy stosować preparaty o krótkim okresie działania, jak propionian testosteronu. Umożliwia to szybkie i efektywne wycofanie się z leczenia.
Krworok wewnętrzny z guzów mięśniakowatych
Niekiedy – u młodych kobiet – krwawienie tego rodzaju może być jednak objawem poronienia wywołanego przez rozwijający się w macicy mięśniak.
Należy podkreślić, że krwawienia miesięczne towarzyszą tylko mięśniakom pod- śluzowym i śródściennym, a powodem większej utraty krwi jest zwiększenie się miesiączkującej powierzchni śluzówki macicy. Ogólne osłabienie, omdlenia, bóle głowy i zawroty, skłonność do skrzepów i zatorów itd. pozostają w związku z nie- > dokrwist ością.
Liczne spostrzeżenia przemawiają za tym, iż przekwitanie u kobiet cierpiących na mięśniaki występuje później niż u kobiet zdrowych (przeciętnie między 50-55 rokiem życia). Odnosi się to nie tylko do kobiet, które znacznie krwawiły, ale w ogóle do wszystkich kobiet cierpiących na mięśniaki.
WYTWARZANIE PREPARATÓW Z INSULINY
Źródła technologiczne. Tradycyjnym źródłem hormonu w skali przemysłowej są jak dotąd trzustki zwierząt rzeźnych, głównie wołowe i wieprzowe. Rzadziej do produkcji insuliny wykorzystuje się trzustki innych gatunków, np. rybie lub owcze.
NIEDOKRWISTOŚĆ
Niedokrwistość może pojawić się po ponownym podaniu leku lub podczas jego przedłużonego stosowania. Odczyn antyglobulinowy jest zazwyczaj silnie dodatni. Przeciwciała IgG można wykryć zarówno na powierzchni krwinek czerwonych, jak i w osoczu chorych. Przeciwciała te nie reagują z prawidłowymi, nieopłaszczonymi penicyliną krwinkami czerwonymi. Hemoliza zachodzi pozanaczyniowo.