Daily Archives 15 stycznia 2015

Znaczenie kiły w położnictwie jest bardzo duże. Wprawdzie kobiety cierpiące na kiłę są bardzo często płodne, lecz schorzenie to wpływa na płód w najwyższym stopniu niekorzystnie. Wypowiadany dawniej sąd, jakoby kiła była częstą przyczyną poronień, nie odpowiada prawdzie. Jeżeli chore na kiłę kobiety ronią, jest to następstwem przyczyn nie mających z kiłą nic wspólnego. Nie ulega natomiast wątpliwości, że kiła jest najczęstszym powodem śmierci płodu w drugiej połowie ciąży, głównie w miesiącach, kiedy jest on już zdolny do życia. Bardzo pokaźny odsetek dzieci przedwcześnie i martwo urodzonych wykazuje znamiona kiły. Dzieci matek chorych na kiłę, urodzone w terminie i żywe (według A. Czyżfiwicza ztLdwie 15%), robią nieraz wrażenie zdrowych, objawy kiły występują u nich jednak przeważnie do sześciu miesięcy.

Przepuklina pochwowa powstaje wówczas, kiedy część zawartości jamy brzusznej wypycha przed sobą worek otrzewnowy przez otwór w dnie przepony miedniczej i pojawia się w pochwie w postaci guza. Ściśle biorąc zarówno pochwowy uchyłek pęcherza moczowego (cystocele vaginalis), jak i pochwowy uchyłek prostnicy (recto- a – stadium początkowe (głęboka jama Douglasa) h – stadium późniejsze (jama Douglasa wydłużona sięga krocza) c – stadium jeszcze późniejsze (w danym wypadku macica pozostała na swoim miejscu) cele vaginalis) są też przepuklinami pochwowymi, gdyż w pierwszym przypadku po uszkodzeniu przegrody miedniczo-pochwowej pęcherz moczowy wysuwa się przez powstały ubytek pod przednią ścianę pochwy, a w drugim – przednia część prostnicy uwypukla się wraz z tylną ścianą pochwy do jej światła. Obok tych dość .powszechnych spraw chorobowych znane są jednak i innego rodzaju przepukliny pochwowe. Należą do nich: