Żeński typ zachowania kopulacyjnego
W przeciwieństwie do samca, rola samicy w akcie seksualnym jest bierna. Można dopatrywać się tu pewnej analogii z nieruchomą gametą żeńską – jajem. Typowym samiczym zachowaniem kopulacyjnym jest znieruchomienie i przyjmowanie pozycji umożliwiającej bezpośredni kontakt dróg rodnych obu osobników, a u gatunków posiadających prącie – intro- misję. U szeregu gatunków ssaków polega to na wykonywaniu tak zwanej lordozy, czyli wygięciu ku dołowi części lędźwiowej kręgosłupa i uniesieniu ku górze okolicy anogenitalnej.
Jak starać się o skierowanie na leczenie?
Wiedząc o tym, że niemożliwe jest usatysfakcjonowanie wszystkich starających się o skierowanie na leczenie nie tylko skierowaniem w ogóle, ale skierowaniem, które w pełni uszanowałoby nasz gust, w sensie choroby, którą aktualnie radzi byśmy leczyć, zakładu leczniczego, w którym najlepiej byśmy się czuli, wreszcie okolicy, w której najchętniej znaleźlibyśmy się, od pierwszej chwili sprawy skierowania nie puszczamy na żywioł, tylko twardo bierzemy w swoje ręce. I tak na przykład, jeśli lekarz oświadczy, że da nam skierowanie na leczenie do przychodni specjalistycznej dwie ulice dalej, ponieważ nie podobają mu się nasze nerki, diagnozę potwierdzamy, ale o przychodni specjalistycznej nie chcemy nawet słyszeć, ponieważ potraktowano nas tam przed rokiem w sposób niewłaściwy, w związku z czym powiedzieliśmy sobie, że więcej tam nie pójdziemy.
Objawy odchyleń w różnicowaniu płciowym
Regresja przewodu Mullera nie jest więc zależna od androgenów, podobnie jak różnicowanie się gonad i prawdopodobnie także zstąpienie jąder. Jednakże androgeny są niezbędne dla płciowego różnicowania w kierunku męskiego fenotypu. Ponieważ morfologiczne zróżnicowanie jest rezultatem działania co najmniej dwu induktorów – androgenów i czynnika antymullerowskiego – istnieją możliwości powstania nie tylko fenotypu męskiego i żeńskiego. Przy nieprawidłowym wydzielaniu któregoś z tych dwu czynników istnieje także możliwość powstania jednostek interseksualnych. W przypadku działania obu czynników następuje rozwój osobnika męskiego. Jeśli oba czynniki nie działają – płód, bez względu na początkową płeć genetyczną, rozwija się w kierunku żeńskim. W przypadku, gdy działają jedynie androgeny, a nie działa regresyjny dla przewodów Mullera czynnik X – wytwarza się macica, natomiast zewnętrzne narządy są mniej lub bardziej zwirylizowane.