Monthly Archives Lipiec 2017

Dopiero rozwój psychofizjologii seksualnej daje kobietom możność kształtowania seksualizmu zgodnie z własnymi potrzebami, zapewniając harmonijny jego rozwój w obrębie całokształtu rozwoju osobowości kobiety. Przemijają już czasy, gdy „dążenie kobiet do uzyskania orgazmu oceniano tradycyjnie tylko ze względu na to, że reakcje seksualne kobiety wzmagają subiektywnie doznawaną przyjemność mężczyzny w czasie stosunku” (Mudd i wsp., 1961).

Nadal pozostaje otwarte pytanie: czy motywacje seksualne podporządkowane normom etyki seksualnej mają taką siłę impulsyjną, jaką L. Fetrażyckl przypisywał normom prawnym realizowanym w danej kulturze, czy pobudzają wtórnie do urzeczywistnienia etycznego porządku i wykonywania obowiązków wobec innych ludzi? albo czekanie „na prawdziwą miłość” jako tłumienie stanów lękowych staropanieńskich czy starokawalerskich, czy też same sytuacje staropanieństwa i starokawalerstwa jako granice kulturowo determinowane (wiek, styl bycia, sankcje satyryczne).

– a) Zgłębnikowanie macicy. Zgłębnikowanie wnętrza macicy, które dawniej stosowane było bardzo często, jest dzisiaj już przeżytkiem nie daje bowiem żadnych pewnych wskazówek, a ma też cechy ujemne (możliwość przebicia ściany macicy).

Coraz częstszym zjawiskiem jest występowanie kilku, a nawet kilkunastu różnych plazmidów oporności antybiotycznej równocześnie. Dochodzi do tego na drodze rekombinacji plazmidów R lub integracji genów z genem plazmidu, w wyniku czego mogą powstawać bardziej lub mniej trwałe plazmidy kompleksowe.

Mylna ocena blonek odchodzących w błoniastym krwawieniu miesiączkowym (dysmenorrhoea membranácea) i uważanie ich za strzępki doczesnej, które macica wydala po przerwaniu ciąży pozamacicznej, jest niemożliwe, jeśli wywiady będą zebrane dokładnie i chora oświadczy, że nie było zatrzymania miesiączki i żc odchodzenie podobnych blonek jest zjawiskiem powtarzającym się co miesiąc.

Pewne trudności sprawia niekiedy odróżnienie ostrego zapalenia przydatków od ciąży pozamacicznej, gdyż w obu tych sprawach chorobowych powstaje podrażnienie otrzewnej, a krwawienie z macicy może wystąpić czasem w przebiegu zapalenia przydatków. Należy w tych przypadkach wziąć pod uwagę, że ostremu zapaleniu przydatków macicy towarzyszy wysoka gorączka (która w ciąży pozamacicznej nie przekracza 38°),.że objawy

Obrazy kliniczne toksoplazmozy mogą być różne, nietypowe i dlatego jest ona często nie rozpoznawana. W pierwszym okresie zakażenia toksoplazmoza jest posocznicą, która może przebiegać u dorosłych i starszych dzieci jako: 1) choroba gorączkowa z wysypką clrobnopla- mistą (iash), 2) uogólnione lub ograniczone powiększenie węzłów chłonnych z gorączką (podobne czasem do mononukleozy łub z powodu powiększenia węzłów wnękowych do nietypowego zapalenia płuc),

W małych grupach zwyczaje mają swoje źródło w kilkakrotnym powtórzeniu czynności, następnie uzyskiwaniu jednomyślności i akceptacji pożądanych już zachowań (bądź też w przejawieniu negacji). Przykładem obiad niedzielny, spacer po kinie, muzyka przy akcie seksualnym. Atrakcyjność grupy dla jednostki, zależność jednostki od grupy, czy tylko od partnera, stwarza możliwość działań „powinnościowych” bez potrzeby werbalizowania formuły i bez komunikowania normy, której ktoś z zewnątrz mógłby się doszukiwać. Jeżeli młody człowiek mówi, że „zwyczajnie poderwał dziewczynę”, to nie musi to oznaczać, że uświadamia sobie powinność według choćby najoszczędniejszej formuły – „w wieku x osobnik powinien działać w sposób y”, czy formuły rozbudowanej o uzasadnienie- „jeżeli w wieku x osobnik nie będzie działał w sposób y, to nie osiągnie celu” (np, partnerki, a zostanie starym kawalerem). Młody człowiek może być tylko zależny od grupy w sferze wartości pozaseksu- alnych i robić to samo co wszyscy jej członkowie bądź odczuwając nacisk, bądź nawet (podkultura gitowców) bez odczuwania nacisku, a jedynie z radości współbrzmienia „bycia jak inni” (w grupie zabawowej). Wielokrotnie ten właśnie tryb ma inicjacja seksualna współczesnej młodzieży: bez refleksji co do powinności, czasem ze świadomością oczekiwań, ale i na podstawie jednomyślności z innymi członkami grupy czy atrakcyjności innych członków grupy, czy atrakcyjności partnera. Atrakcyjność przynależności zastępuje tu normę.

Leczenie w okresie ostrym polega na odciążeniu guza piętowego przez okresowe podwyższenie obcasa i zastosowanie wkładki z mikrogumy amortyzującej wstrząsy, ograniczenie chodzenia, zakaz skoków itp.

Ze względu na to, że sklepienie tylne pochwy jest wyższe, „kolumna“ tamponów będzie tutaj sięgać wyżej i może dlatego wywierać ucisk, o który właśnie chodzi. Jeśli chora po założeniu tamponów skarży się na bóle, należy usunąć tampony i zaniechać tego sposobu leczenia. Zwykle jednak „kolumnizacja“ nie powoduje żadnych dolegliwości, a objawowo działa bardzo dobrze. Została zastosowana po raz pierwszy przez Auvarda.

Podobnie oddziałuje obciążenie sklepień pochwy zalecane i wprowadzone do terapii przez Pinkusa. Chora w tym celu musi ułożyć się na równi pochyłej, tak aby sklepienia jej pochwy znajdowały się niżej od wejścia do niej.

Do obciążenia zwykle używa się rtęci wprowadzanej do szczelnych osłonek (balonów) za pomocą odpowiedniego urządzenia. Obciążanie zwiększa się stopniowo przez dodawanie coraz większych ilości rtęci. Działanie mechaniczne ucisku rozciąga się przy tym sposobie leczenia tylko na pewien okres czasu, przeciętnie 1-2 godzin. Jest ono zatem z góry ograniczone.

– 4. Rozbudowa fantazji, praktyk i wyrafinowania. Im bardziej nienormalne są praktyki seksualne, tym intensywniejszy jest udział fantazji. Łatwo to zrozumieć, ponieważ nienormalne praktyki i zachowania seksualne są na ogół trudne do realizacji z partnerem, wobec czego zastępuje je rozbudowa fantazji, stanowiącej właściwy stymulator przebiegu reakcji seksualnych. Im silniej przy tym wyrażona jest perwersja, tym rzadsze stają się normalne, a częstsze specjalne praktyki i zachowania seksualne. W coraz to większym stopniu określone, istniejące lub wyimaginowane, zespoły bodźców stają się konieczne do pobudzenia seksualnego.

Tu dotykamy problemu fundamentalnego dla właściwego ujęcia takich spraw, jak czynności seksualne człowieka. Z punktu widzenia obiektywnych wartości dla egzystencji jednostki jej czynności seksualne na pewno nie są problemem centralnym. Jeśli się nim stają, jest to wyrazem określonej patologii, fałszującej hierarchię wartości życiowych. Sam fakt jednak, że może tak się dziać, wystarcza, aby uznać problem za istotny. Dodajmy tu, że wybór problemu badań nie musi być uzasadniony wartością problemu per se. Są problemy, które mają wartość polegającą na tym, że skupiają w sobie całość wątków funkcjonowania człowieka i przy okazji ich analizy ujawniają się wyjątkowo wyraźnie ich powiązania, funkcja, sposób bycia. Czynności seksualne człowieka są powiązane sprawczo z działalnością określonych gruczołów dokrew- nych, ośrodków „popędowych” zlokalizowanych w mózgu, z właściwą funkcją układu wegetatywnego, sprawnością fizyczną ustroju, ale też jako akt społeczny są ściśle powiązane z interakcją partnerów, są obciążone znaczną liczbą nakazów i zakazów kulturowych, mogą być przejawem władania inną osobą, aktem kontestacji i oportunizmu, mogą stanowić przyjemność samą w sobie, zapewftiając ulgę fizyczną, mogą też stanowić obciążenie psychiczne. Złożoność mechanizmów aktu seksualnego powoduje, że jego wystąpienie, przebieg, następstwa zależą od wielu bardzo subtelnych, trudno uchwytnych sygnałów świata zewnętrznego i ich harmonii z efektami doświadczeń człowieka. Akt seksualny może też realizować się na przekór sytuacji zewnętrznej, z dziką gwałtownością, jako nie dający się niczym regulować z zewnątrz biologiczny akt kopulacji. W jednych wypadkach powodzenie czynności seksualnej jest uzależnione od wzajemnej miłości partnerów, ich chęci dawania sobie siebie i dojrzałości do tego dawania. W innych wypadkach powodzenie występuje, mimo że akt seksualny jest wynikiem gwałtu i egoistycznego, prymitywnego okrucieństwa.

Celem wywiadów powinno być przede wszystkim stwierdzenie umiejscowienia bólów. Niestety, odpowiedzi i informacje chorych są najczęściej niewystarczające i uzupełniają je dopiero dodatkowe wyjaśnienia podczas badania przedmiotowego, a więc wykazanie, czy np. ucisk na pewne miejsca wywołuje wzmożenie bólu, czy też nie. Bóle w okolicy linii środkowej, poniżej pępka, przemawiają w pewnej mierze za schorzeniem macicy lub pęcherza, a także jelit, rzadziej powłok brzusznych (ropnie) i spojenia łonowego. Nie można zapominać o możliwości istnienia przepukliny pępkowej w linii białej lub w bliźnie pooperacyjnej. Bóle w podbrzuszu lewym i prawym są o wiele trudniejsze do wyjaśnienia. Przede wszystkim należy stwierdzić, czy występują one po jednej, czy też po obu stronach podbrzusza. Bóle umiejscowione tylko po stronie prawej mogą być spowodowane, niezależnie od schorzenia narządów rodnych, zapaleniem wyrostka robaczkowego. Pewne znaczenie w rozpoznaniu tego zapalenia, a więc i wyłączenia schorzenia kobiecych narządów rodnych, ma stwierdzenie znamiennych punktów uciskowych (MacBumey, Lanz) lub charakterystycznych objawów (Rovsing, Blumberg). Ale i w tych przypadkach wątpliwości rozproszyć może dopiero oburęczne badanie przez pochwę, gdyż różne schorzenia kobiecych narządów rodnych dają podobne obrazy kliniczne. Nie można też zapominać, że zapalenie wyrostka robaczkowego może występować czasami obok schorzeń wewnętrznych narządów rodnych kobiety.

Kolejnym spornym problemem jest pytanie, czy w wychowaniu seksualnym ma istnieć i utrzymać się to, co eksperci zachodni nazywają avoiding syndrom, czyli zespół spraw, których w wyniku wychowania i dzięki niemu chcemy uniknąć lub którym chcemy zapobiec (np. zapobieganie szerzeniu się homoseksualizmu wśród młodzieży lub przeciwdziałanie promiskuityzmowi płciowemu).