Category Długie życie

W 1971 r. stwierdzono 12 wypadków stręczycielstwa, ujęto sprawców zaledwie 3 (w tym 2 kobiety). Natomiast przestępstw kuplerstwa i sutenerstwa stwierdzono 126, wykryto 123 sprawców, nie pracujących 67 osób, wśród sprawców aż 76 kobiet. Wiek: 30-49 lat – 78 osób, powyżej 50 lat – 28. Wśród sprawców było 12 osób z wykształceniem średnim.

Do grupy tej należą guzy, które powstają albo z niezaplodnionej komórki jajowej, albo też jako pewna odmiana bliźniaczego płodu wskutek zaburzeń bruzd- kowania w pierwszych okresach podziału jaja, a więc z tej samej komórki płciowej, z której rozwinęła się kobieta mająca guz. Są to zatem jakby niewykształcone, spotworniałe płody bliźniacze i stąd pochodzi ich nazwa. Wszystkie potworniaki pochodzą z trzech listków zarodkowych (triphyIloma). Zależnie od tego, czy mamy do czynienia z torbielą, czy litym guzem rozróżniamy:

W fazie poowulacyjnej zaznacza się coraz wybitniej hamowanie procesu rogowacenia. Ustępowanie działania hormonów rujowych przejawia się w zwijaniu się i pofałdowaniu uprzednio płaskich komórek i zmniejszeniu się ilości nabłonków zasadochłonnych, które jednak w tej fazie są jeszcze w przewadze. Zwiększa się ilość śluzu i pojawiają się krwinki białe. Komórki zaczynają występować w skupiskach.

We wczesnej fazie lutealnej nabłonek złuszcza się już i w komórkach zaczynają występować zmiany wsteczne. Komórki kwasochlonne zwijają się i strzępią komórki zasadochłonne wydłużają się i skręcają. Jądra ich są większe. Ilość śluzu stopniowo wzrasta. Wzrasta również stopniowo liczba leukocytów.

W późnej fazie oddziaływania hormonu ciałka żółtego komórki kwasochlonne są w mniejszości.

Przednia ściana jamy brzusznej, wraz z wszystkimi swoimi warstwami, tworzy kieszonkę (moszna), do której przedostaje się jądro lewe i osobno prawe. Jądro lewe zwykle zstępuje szybciej niż prawe. Wnętrostwo polega na zatrzymaniu się zstępującego jądra w jamie brzusznej lub w kanale pachwinowym. Może to doprowadzić do zaburzeń czynności jądra, a zwłaszcza do zaburzeń spermiogenezy.

Ze względu na zrosty międzyblaszkowych guzów z otoczeniem zabieg nie zawsze jest prosty, a i samo wyłuszczanie guza spomiędzy blaszek otrzewnowych więzu szerokiego doprowadza często do uszkodzenia ściany torbieli i wylania się jej treści do jamy brzusznej. Zawsze należy mieć na uwadze możliwe przemieszczenie moczowodu przez rozwijający się guz międzyblaszkowy, toteż operacja powinna być wykonana z wyjątkową ostrożnością.

Wyłuszczanie guza pozornie międzyblaszkowego, a unieruchomionego przez zrosty otrzewnowe wymaga oddzielenia go od tylnej blaszki więzadła szerokiego, która na nim leży. Jest to nie zawsze rzeczą łatwą, zwłaszcza w przypadkach rozległych zrostów. Mylne rozpoznanie guza rzekomoblaszkowego jako międzyblaszkowego doprowadza często do niepotrzebnego rozcinania blaszek więzu szerokiego, rozdzielania tkanki łącznej przymacicza, uszkodzenia naczyń krwionośnych, a nawet okaleczenia moczowodu.

Jak już wyżej podano do mechanizmu porodowego zaliczamy również i zwroty, których dokonuje część przodująca, w czasie przesuwania się przez kanał rodny. Skoro siła wydalająca macicy działa przez kręgosłup płodu, to zwrot pierwszy główki, czyli przygięcie (flexio), doskonale nam wyjaśnia teoria Fritscha, oparta na mechanice tłoka (ryc. 64), posuwanego w rurce zwężającej się ku dołowi i pchanego od góry prętem, umieszczonym mimośrodkowo. Tłok przedstawia

Czasami chore skarżą się na bóle. Wszystkie te objawy są jednak niezbyt charakterystyczne.

Rozpoznanie polipa śluzowego macicy nie nastręcza mimo to trudności, gdyż można go wyczuć palcem przy badaniu, a w razie jakichkolwiek wątpliwości zobaczyć we wzierniku. Bardzo często zdarza się jednak – zwłaszcza po miesiączce- żc polipy znikają czasowo w jamie macicy.

Polipy wcwnątrzmaciczne dadzą się stwierdzić tylko za pomocą łyżeczki albo przez wymacanie palcem po rozszerzeniu szyjki macicznej.

W rozpoznaniu różnicowym trzeba wziąć pod uwagę mięśniaka podśluzowego macicy, gruczolaka macicy, polipa łożyskowego, mięsaka, raka i nabłoniaka złośliwego macicy.

Pojęcie rozmnażania różni się od pojęcia seksualności. Pierwsze dotyczy w ogóle procesów związanych z pomnażaniem się żywych organizmów. Drugie ma bardziej ograniczone zastosowanie i oznacza pewną grupę funkcji organizmu, które potrzebne są dla koordynującego działania układu nerwowego, związanego z procesem rozmnażania. Z biologicznego punktu widzenia znaczenie seksualności jest w związku z tym mniejsze niż znaczenie zjawiska rozmnażania się.

Płeć uwarunkowana jest przez parę chromosomów płciowych, które określają cechy płciowe osobnika, zawierając przy tym geny decydujące o indywidualnych różnicach. Płeć człowieka zostaje na ogół zdeterminowana w momencie zapłodnienia jeśli zapłodnienia dokonał plemnik zawierający chromosom X, powstaje zygota potencjalnie żeńska, jeśli – Y, to męska, ale dopiero procesy różnicujące, które zachodzą podczas rozwoju zarodka płodu i po urodzeniu, realizują tę pierwotną determinację, dzięki czemu powstają konkretne różnice płciowe. Geny i chromosomy występujące w danym organizmie mogą więc nie odgrywać decydującej roli w ustalaniu losu pici fenotypowej. Tkanki genetycznie zdeterminowane, na przykład jako żeńskie, mogą różnicować się w kierunku męskim pod wpływem działania hormonów męskich. Geny należy bowiem uznawać za ciała różnicujące płciowo pierwszego stopnia, natomiast jako ciała różnicujące drugiego stopnia określamy gonady zaczątkowe, które w przypadku zygoty żeńskiej przekształcają się w jajniki, w przypadku zaś zygoty męskiej powstają z nich jądra, z czym ściśle wiąże się rozwój narządów płciowych. Do rozwoju dalszych cech płciowych konieczne są ciała różnicujące trzeciego stopnia, którymi są właśnie hormony. Działanie genów w ujęciu biochemicznym określono jako kierowanie metabolizmem ustrojowym, czyli łańcuchem wzajemnie powiązanych reakcji biochemicznych, w którym działanie poszczególnych ogniw uwarunkowane jest przez odpowiednie geny. Działanie to jest jednak możliwe dopiero przy udziale układu neurohormonalnego.

Zakładanie szwów celem zespolenia brzegów rany po wycięciu owalnego płata śluzówki. Linią owalną oznaczone są kontury piata śluzówki przedniej ściany pochwy, który ma byó usunięty. Linia prosta oznacza cięcie, od którego pod preparowuje się ku stronie prawej i lewej śluzówkę aź do granic owalnej figury, wyciętej na przedniej ścianie pochwy ne, stosuje się w przypadkach obniżeń pochwy bez patologicznego przemieszczenia macicy sam zabieg plastyczny pochwy. Uchyłek pochwowy pęcherza moczowego lub – jeśli istnieje – uchyłek pochwowy odbytnicy powinny być oddzielone, odprowadzone, a ściany pochwy ponad nimi zeszyte.

Produkcja hormonów sterydowych jajnika – progesteronu, estrogenów i androgenów – ma charakter cykliczny. Stosunek wydzielanych hormonów zmienia się w sposób swoisty w ciągu cyklu menstruacyjnego. Wahania poziomu hormonów sterydowych w żeńskim cyklu menstruacyjnym ilustruje rycina 9.

Leczenie kąpieliskowe polega na złączeniu metod hydroterapeutycznych i termo- terapeutycznych z oddziaływaniem swoistym danej miejscowości kąpieliskowej, które w mniejszym lub większym stopniu zmienia sposób termicznego oddziaływania kąpieli. W większości przypadków główną rolę odgrywają tu pobudki natury chemicznej, zależne od obecności rozpuszczonych w wodzie soli, substancji gazowych lub emanacji radowej. Przy kąpielach mułowych i borowinowych wchodzi ponadto w grę mechaniczne oddziaływanie na skórę i związany z nią system nerwowy wegetatywny. Mechaniczne działanie tych kąpieli może wpłynąć pośrednio na narząd krążenia, na gruczoły dokrewne, a nawet na system nerwowy ośrodkowy. Duże znaczenie ma również oderwanie się przebywającej w kąpielisku pacjentki od trosk codziennych i umożliwienie jej zajęcia się wyłącznie leczeniem w korzystnych warunkach klimatycznych.

Lecznicze napromienianie w przypadkach niedorozwoju i dziecięcości narządów rodnych oraz bolesnego miesiączkowania ma dziś – wobec znacznie lepszych wyników leczenia hormonalnego – znaczenie znikome. Dawało orto zresztą pomyślne wyniki tylko u osób między 30-40 rokiem życia.

Duże zastosowanie ma natomiast rentgenoterapia w przebiegu gruźlicy otrzewnej i przydatków macicy oraz schorzeń skóry sromu (np.condjłomata acuminata). Gruźlicę otrzewmej i przydatków macicy leczy się przez zastosowanie 5-35% dawki skórnej, na kilkakrotnych posiedzeniach oddzielonych okresami spoczynku, wynoszącymi początkowo 8-12 tygodni, później 4-6 miesięcy. Działanie lecznicze promieni 1X polega tu prawdopodobnie na pobudzeniu tkanki łącznej do rozrostu i na na stępowym tworzeniu się blizn, niezależnie od ich wpływu na otoczkę prątków gruźlicy.

Z chwilą kiedy stwierdzono, że promienie X działają na tkankę nowotworową, zaczęto stosować je nie tylko w leczeniu mięśniaków, lecz także raków i mięsaków.